مشـــ ـکـ ـاة
گاهی اوقات که دل تنگ میشوی دلت میخواهد عکست را قاب بگیری و روبروی خودت بیاویزی در سکوتی مطلق زل بزنی به چشمان شادت وبا چشمان اشکبار با خودت هم زبان شوی ...شایدچیزی شبیه جنون شاید... **** چه هم صحبت خوبی! حالا می توانی غصه هایت را همان هاکه روی پشتت سنگینی می کرده اند همان ها که به لبخند های همیشگی ات حسودی کردند را با او قسمت کنی یک تقسیم عادلانه! حالا میتوانی همینطور که به او چشم دوخته ای بغضت را رها کنی او حرف هایت را برای کسی بازگو نخواهد کرد... هم صحبت خوبی است بهتر از هر کسی به حرف های دلت گوش میدهد.... میبینی او هم چطور نگاهت میکند!؟! انگار اوهم غصه دار شده... مطمئنم اگر توانایی داشت دستش را می آورد و اشک های صورتت را پاک میکرد اگر میتوانست حرف بزند دلداری ات میداد... شاید با حرف هایش حتی روزنه های امید را به رویت باز میکرد... (همانطور که قبلا با حرف هایش به دیگران امید میداد) **** حالا میتوانی یک نفس عمیق بکشی یک نفس بدون بغض یک نفس که دیگر بوی تنهاییــــ نمیدهد "تو"همدم خودت شدی... هم صحبت خودت... حتی می توانی گلایه های خودت را نزد خودت بکنی **** چقدر حس خوبی دارد که هم صحبتی پیدا کردی که نه شماتت میکند نه حرفت را پخش میکند نه گذشته را به رخت میکشد نه از دستت ناراحت میشود .... .... .... 
| Design By : Pichak |
جنون یک سایه از اندیشه ماست*صحاری تکه ای از بیشه ماست*به سقف بی ستون آسمان هم*سراسر زخم های تیشه ی ماست...
